این روزها چشممان به آسمان خشک شد،گویا هیچ جبهه ی باران زایی قرار نیست در این حوالی ما را خوشحال کند.نفس کشیدن برایمان سخت شده است.
دراین اوضاع بیشتر از هر زمان دیگر اشتیاق سفر دارم،اشتیاق تماشای یک آسمان آبی.سفر به شمال ایران و یکی از هتلهای گیلان رو به دریا،شاید همین حالم را بهتر کند.
تور آنتالیا هم بد نیست،یک هتل رو به دریای آبی مدیترانه و یک گشت دریایی بی نظیر.این روزها آنقدر در اینترنت به دنبالش هستم که دلم بد جور می خواهد.
اما نه...کاش بارو بندیلم را جمع می کردم و به یک جای دور افتاده که از تکنولوژی هیچ خبری نیست می رفتم،یک دهکده ی آرام و بی صر و صدا با آسمان آبی مانند روستای الیمستان در استان مازندران.
متاسفانه اینها همه در حد تصورات است،فرصت یک سفر در این شلوغیهای روزمره پیش نمی آید،باید بمانیم و این هوای بس آلوده را تا ته تنفس کنیم.