اگر به استان یزد شهرستان ابرکوه سفر کنید با کهن ترین موجود زنده ی روی زمین روبه رو می شوید که گردشگری این شهر کویری را رونق بخشیده است.اما این رونق کجا و زخمهای تنه ی آن کجا!
در شهرستان ابرکوه درخت 4000ساله ای ریشه در خاک دارد که در افسانه ها از زرتشت به عنوان شخصی که آنرا کاشته است یاد می کنند.اما صد افسوس که باز فرهنگ نادرست آنرا مانند سایر جاذبه های ملی مان به نابودی می کشاند.
سرو ابرکوه در طی این 4000سال قدمت خود ارتفاعی حدود 25متر و محیط 11ونیم متر پیداکرده است.همین لقب کهن ترین موجود زنده آنرا جاذبه ی توریستی مهمی در استان یزد و ابرموه کرده است.این درخت مدتها است که می خواهد جز میراث جهانی یونسکو ثبت شود ولی گویا کوتاهی هنوز آنرا جهانی نکرده است.با این حال جهانیان برای دیدنش به این منطقه می آید ولی تنه ی زخم خورده اش جز افسوس کاری به همراه ندارد.
این درخت تنومند و کهن سومین اثری طبیعی ایران است که در فهرست آثار ملی ثبت شده است.