












اواکودانی یا همان دره ی جوشان که در هاکونه ی ژاپن قرار دارد یک منطقه ی توریستی ایده آل نیست. اوکودانی در حدوود 3 هزار سال پیش پس از فوران کوه هامونه به وجود آمده است که امروزه چاله ی آتشفشانی می باشد. مسائلی وجود دارد که نشان از فعال بودن اواکودانی دارد, دریاچه هایی از آب های گورد دار جووشان و آزاد کردن حجم زیادی از بخار آب, هیدروژن سولفید و سولفور دیوکسید نشانه های فعال بودن اواکودانی است. در این منطقه بوی عجیبی از تخم مرغ گندیده به مشاممان می رسد که دقیقا تخم مرغ های این محل علت جذب گردشگران است.
تخم مرغ هایی سیاه در این منطقه وجود دارند که همان تخم مرغ های معمولی هستند که در آب های جوشان پخته می شوند. به علت وجود گوگرد در آب پوسته ی تخم مرغ ها سیاه می شود که موجب شده بوی عجیبی بگیرد. محلی ها معتقدند خوردن هر یک از این تخم مرغ ها 7 سال به عمر آدمی می افزاید, پس دو تا بخورید تا 14 سال طول عمرتان افزایش یابد.
گردشگران برای خوردن تخم مرغ های سیاه باید یک کیلومتر پیاده روی کنند, چرا که تخم مرغ ها بالای تپه پخته می شوند. وقتی به بالای تپه می روید, منظره ای زیبا از کوه فیجی را می بینید. در فصل بهار تخم مرغ ها پخته و فروخته می شود.. میز های چوبی در فضای آزاد برای گردشگران گذاشته اند تا پوسته های سیاه شده را جدا کنند و از تخم مرغ نرم شده از گوگرد لذت ببرند. تخم مرغ های سیاه در هاکونه هم به فروش می رسد و نیازی نیست برای خوردن آن ها حتما به اواکودانی رفت. این تخم مرغ های سیاه در کیسه های شش تایی به قیمت 500 ین به فروش می رسد.
سال پیش در حول و حوش همین روز ها بود که خبر کشف و پیدا کردن غاری با عمق 375 متر روی خروجی خبر گذاری ها قرار گرفت. محلی ها این غار را به نام سم می شناختند و تا قبل از کشف گروه کوهنوردی و غار نوردی قابوس گنبد, تنها چند متر اول آن را شناسایی کرده بود. پس از این جریان بود که گروه های غارنوردذی زیادی به سمت سم راهی شدند. بعد از گذشت یک سال موفق شدند 21 چاه از این غار مرموز و شگفت انگیز کشف کنند.
این غار در ارتفاعات 1700 متری کوه خواجه قنبر در منطقه نامیج قرار گرفته است که سابقه ی کشف آن به دو سال پیش باز می گردد. طاق هایی بسیار زیبا و شگفت انگیز که وجود آب در آن چشم بیننده را خیره می کند.
زمانی که وارد این غار می شوید, مسیری تنگ و باریک را طی می کنید که به آن خرچنگ گفته می شود. این غار بر خلاف خرچنگ رو های غار پروا یعنی اولین غار عمیق ایران, تنگنا های این غار تمام نمی شود و بیشتر مسیر را باید به یک سو حرکت کنید و بیشتر جاها برگرداندن سرتان نیز غیر ممکن خواهد بود.
بر این اساس اگر شما جز غارنوردان آماتور و یا تی نیمه حرفه ای هستید, فکر رفتن به غار سم را از سرتان بیرون کنید. بعد از چاه 19 دمای هوای غار کاهش می یابد و به 6 درجه سانتی گراد می رسد . در صورتی که باید برای گرم کردن بدنتان برنامه ریزی کنید, در غیر این صورت خطر سرما زدگی شما را تهدید می کند.
برای آنکه بهتر بتوانید شرایط سخت غار سم را درک کنید, باید بگوییم که بسیاری از غارنوردان حرفه ای که از این غار دیدن کرده اند, اعتقاد دارند که در این غار به دلیل سختی مسیر ها, بسیار سخت و در بیشتر موارد غیر ممکن است. بر این اساس تیم های بازدید کننده می بایست کاملا آماده و مجهز باشند در غیر این صورت حادثه ی کوچک و حتی یه در رفتگی جزئی در این غار می تواند فاجعه ای بزرگ باشد.
لازم به ذکر است که معابر و تراورس های غار آن قدر تنگ و پر پیچ و خم است تنها یک فرد توانایی عبور دادن خود و کیسه ی بارش را دارد. در این غار امکان کمک رسانی و یا حتی همراهی نفر دوم وجود ندارد. دهانه چاه های غار سم بین 5 تا 40 متر فاصله قطر دارند که در جای خود جالب و خطرناک هستند.
جنگل آمازون موموز ترین و مخوف ترین مکان در دنیاست که مسائل بسیاری را در دل خود مخفی کرده است. این جنگل پهناور ترین, جنگل در آمریکای جنوبی است. تقریبا 1294 نوع پرنده, 378 خزنده, 427 نوع دوزیست و 43 هزار نوع ماهی در جنگل آمازون زندگی می کنند. این جنگل که بزرگ ترین جنگل در آمریکای جنوبی است, رودخانه ی آمازون از آن می گذرد و بخش هایی از کشور های برزیل, اکوادور, گویان, کلمبیا, ونزوئلا, بولیوی, پرو و سورینام را در بر گرفته است. 61 درصد از جنگل آمازون در خاک کشور برزیل قرار گرفته است و 29 درصد مساحت آن در پرو می باشد. لازم به ذکر است که جنگل آمازون نامزد قرار گرفتن در فهرست عجایب هفتگانه جدید است.
آب و هوای جنگل آمازون
این جنگل در همه ی فصل های سال هوای گرم با رطوبت زیاد دارد. درجه ی حرارت هوا در مرکز جنگل 30 درجه سانتی گراد یعنی 86 درجه فارنهایت و در غربی ترین بخش این منطقه حدود 25 درجه سانتی گراد یعنی 76 درجه فارنهایت می باشد. معمولا هر روز باران با شدت زیاد در همه ی جنگل می بارد.
حیوانات عجب و غریب جنگل آمازون
حیوانات بسیار متنوع و زیادی در جنگل آمازون زندگی می کنند که همگی شکارچیان بسیار ماهری هستند که به هیچ عنوان نمی توان از دست آن ها جان سالم به در برد. یکی از نادر ترین دلفین ها, دلفین صورتی است که به زبان محلی بوتو خوانده می شود و در بین آب های رودخانه ی پهناور آمازون زندگی می کند.
بوتو می تواند 15 دقیقه روی آب بماند, معمولا این دلفین ها درون آب هستند و تنها برای نفس کشیدن به روی آب می آیند. دلفین های صورتی از دلفین های خاکستری کوچک تر هستند به همین علت می توانند راحت در آب های رودخانه شنا کنند. وزن آن ها نزدیک به 90 کیلو گرم است. بوتو ها می توانند درجا 180 درجه بچرخند.
قبایل جنگل آمازون
در جنگل آمازون قبایلی از زمان های دور زندگی می کنند که ترجیح می دهند به دور از هیاهوی شهر باشند. گروه های بومی دیگری نیز در اطراف جنگل در شهر ها و روستا ها زندگی می کنند که مجموع جمعیت آن ها به 20 میلیون نفر می رسد. بیشتر افراد این قبیله ها بر اثر جنگ, بیماری و حتی گرسنگی جان خود را از دست داده اند. افراد در این قبیله ها به 180 زبان متفاوت صحبت می کنند.



