سفر را دوست دارم به هرجا.هر جایی که آسمان آبی داشته باشد و شبهای پر ستاره.جای خواب مهم نیست فقط آرامش و سکوت،به دور از دود و صدای بوق اتومبیلها. یک کلبه ی کوچک لب دریای خزر یا یکی از هتلهای کیش،رو به دریا.یک کمپ در وسط کویر یا یکی از هتلهای اصفهان،فقط دور از هیاهو.
سفرهای این گونه کمیاب شده اند.نمی توانی دل بکنی و بروی و در سکوت باشی.هیاهو همیشه هست.هیاهوی آدمها،هیاهوی دور و بر،هیاهوی ذهن شلوغ.
ذهن درگیر و شلوغ همیشه هست و حتی رزرو هتل در بهترین جای دنیا نیز نمی تواند آرام کند.نمی دانم این آرامش گم شده کجاست،اما باید با سفر به درون خودمان پیدایش کنیم و راهی شویم.