فرض کنید به شهری سفر کرده اید که نظم در تمامی بخشهای شهری به چشم می خورد.از نظمی که در ساخت ساختمانها به کار برده شده است تا مبلمان شهری و نظم خیابانها همه و همه باعث می شود که شما از سفرتان به آن شهر لذت ببرید.
اگر شاهد ترافیک سنگین همراه با صدای بوق باشید آرامشتان سلب می شود.دلتان می خواهد از فضای اطراف لذت ببرید،مثلا خیابانهای کثیف مملو از زباله و موش از لذت بودن در مکانی جدید می کاهد.یا فرض کنید که در ترافیک با دود خودروهای فرسوده ای روبه رو شوید که نفس کشیدن را برای شما سخت می کند.
حتی در مکانهای عمومی اگر شاهد این باشید که شهروندان چگونه نظم را رعایت می کنند و به حقوق یکدیگر احترام می گذارند شما به وجد می آیید که به چه شهری با شهروندان بافرهنگی سفر کرده اید.اما دیدن هرج و مرج به عنوان مثال در سوار شدن به مترو و اتوبوس می تواند شما را از آن شهر سرد کند و با خاطره ی بد به شهرتان بازگردید.
در بازدید از آثار باستانی نیز توجه بسیاری به نگهداری آثار از سوی مسئولین و بازدیدکنندگان می کنید،اگر شاهد یادگاری نوشتن بازدیدکنندگان بر روی آثار باستانی باشید حسابی دلتان به درد می اید و شاید از سفرتان پشیمان شوید.اما تماشای آثاری که به خوبی مانند روز اولشان نگهداری شده اند حسابی شما را به وجد می آورد و مشتاق می شوید تا بیشتر درباره ی بنا و فرهنگ مردم آن سرزمین بدانید.
خلاصه اینها را نوشتم تا گوش زد کنم که گردشگران عمدتا چه توقعی از سفر به یک شهر یا کشور دیگر دارند.کاش گردشگران خارجی با تصویر مثبت از ایران به شهرشان بازگردند.گردشگری به نظر من با همین معیارهای پر رونق می شود.